İki İstasyon

Yazar : Sevda Kaynar
Türü : Öykü
Basım Tarihi : Nisan 2019
Sayfa Sayısı : 120
Ebat : 13 ,5 x 19 ,5 cm
Kağıt : Holmen, 70 gr.
Barkod No : 978-605-69150-0-0

Kapak deseni: Ekin Urcan

 

“Sevda Kaynar öykülerinde geleneksel Türk öyküsünün seçkin ürünlerinden damıttığı bir duyarlığı çağdaş bir dil tadıyla, çağdaş bir bakış açısıyla ustaca birleştiriyor.”

 

Tomris Uyar

Pathos No:2

Yazar:                                    Kolektif
Editörler:                              Osman Çakmakçı, Demir Büyüközkan
Periyodu:                             Dönemsel
Türü:                                     Edebiyat, Sanat, Felsefe
Basım Tarihi:                       Haziran 2019
Sayfa Sayısı:                       200
Ebat:                                    16,5 x 24 cm
Kağıt:                                   Holmen, 80 gr.
ISBN:                                   978-605-69150-1-7

Pathos No:1

Yazar:                                         Kolektif
Editörler:                                    Osman Çakmakçı, Demir Büyüközkan
Periyodu:                                   Dönemsel (Yılda dört kez)
Türü:                                           Edebiyat, Sanat, Felsefe
Basım Tarihi:                             Ocak 2019
Sayfa Sayısı:                             200
Ebat:                                           16,5 x 24 cm
Kağıt:                                          Holmen, 80 gr.
ISBN:                                          978-605-67869-9-0

Ölümün Aynası

Yazar Adı: Miguel de Unamuno
Çevirmen Adı: Mesut Özden Gözütok
Türü: Öykü
Cilt: Ciltsiz
Basım Tarihi: Haziran 2016
Sayfa Sayısı: 176
Ebat: 13,5 x 19,5 cm
Kağıt: Holmen, 70 gr.
Barkod No: 978-605-66359-4-6

 

İspanyolların ünlü ‘98 kuşağının önde gelen ismi, usta yazar Miguel de Unamuno’nun “Ölümün Aynası” adlı öykü kitabı ilk kez Türkçe’de…
“İyi bir öyküde en önemli şey durumlar ve geçişlerdir. Özellikle de bu sonuncusu. Geçişler, ah! Bu konuya dair, ünlü melodram yazarı D’Ennery şöyle diyordu: “Bir dramada (drama demek öykü demektir), önemli olan durumlardır; acıklı ve heyecan verici bir durum tasarlayın ve karakterlerin ne söylediğine fazla önem vermeyin, çünkü halk ağlarken işitmez.” İşte bu, halkın ağlarken duyamaması, ne derin bir gözlem! Büyük aktör Antonio Vico’nun suflörlüğünü yapmış biri diyordu ki, La muerte civil’in bir temsilinde, ikilem içinde ölüyormuş gibi yaptığı zaman, bayanlar gözyaşlarını saklamak için ona dürbünle bakıyorken, baylar burunlarını siliyor gibi yapıp gözlerini kurularken, büyük aktör Vico, boğuk hıçkırıklar ve kesik kesik gelen acıma cümleleri arasında, suflörüne muhasebeyle ile ilgili bazı görevler veriyormuş. Onun sahip olduğu güç ağlatmayı bilmek!”

Onlardan Çok Var

Yazar:                                           Hakan Zal
Türü:                                             Öykü
Basım Tarihi:                                Nisan 2016
Sayfa Sayısı:                                64
Ebat:                                             13,5 x 19,5 cm
Kağıt:                                              Holmen, 80 gr.
Barkod No:                                  978-605-66359-2-2

 

“Kadın karıncalardan biri çok sıkı vücutluydu; nefis kalçaları ve göğüsleri vardı, saçları beline kadardı ve aşırı makyaj yapmıştı. Diğeri daha yaşlıca, kalın çerçeveli mavi gözlükleriyle çok okumuş, entelektüel bir hava içerisindeydi. Hatta, Celine’nin ‘Gecenin Sonuna Yolculuk’ kitabı elindeydi hâlâ. “Erkek olanlardan biri çok atletik, uzun boylu ve zampara suretli, diğeriyse çok daha kısa boylu, pos bıyıklı, gelenekçi bir yapıda ve kendinden emin bir görünüş içerisindeydi. Beşinci karınca sürekli telefonla konuşuyor, bir cinsiyet ameliyatı ile ilgili sorular soruyor, yerinde duramıyor, sürekli dolanıyordu. Onunla ilgili hâlâ tam bir karara varamamıştım.”

Biri Vardı

Yazar:                   Pınar Çakılkaya
Türü:                    Öykü
Basım Tarihi:       Haziran 2016
Sayfa Sayısı:       79
Ebat:                    13,5 x 19,5 cm
Kağıt:                    Holmen, 70 gr.
Barkod No:          978-605-66359-3-9

 

“Zamanın ve mekânın anlamsızlaştığı beyaz odadaki doktor kendini fazla hissetmiş olacak ki bizi yalnız bıraktı. Biraz daha oturdum. Ona bakarak pantolonlarımı ütücüye vermeye, temizlikçi kadını değiştirmeye, yanımda çalışanlardan birini terfi ettirmeye karar verdim. Hastaneye bir daha ne zaman gelebileceğimi düşündüm. Düşünemedim… Cüzdanımdaki buruşmuş fotoğrafı başucuna bırakıp dergiyle odadan çıktım. Hastanenin kafesinde kendime koyu bir kahve ısmarlayarak dergideki yazıyı okudum. Doktor okumam gereken sayfanın kenarını bükmüştü.”