Oscar Wilde

""

Oscar Fingal O’Flahertie Wills Wilde, İrlandalı oyun yazarı, romancı, kısa öykücü ve şair. Ebevenyi Dublin’in önde gelen entelektüellerindendi. Bu sayede erken yaşlarda ileri düzeyde Fransızca ve Almanca eğitimi aldı. Üniversite yıllarında Antik Yunan ve Roma klasikleri üzerinde sürekli ve derinlemesine okumalar yaptı. Ardından John Ruskin ve Walter Pater ile birlikte Estetizm akımının sözcülüğünü üstlendi; Amerika ve Kanada’da estetik üzerine yaklaşık bir yıl boyunca konferanslar verdi. Kuzey Amerika’dan döndükten sonra Paris’e yerleşti, burada üç yıl yaşadı ve Padova Düşesi adlı oyununu yazdı. (1883). Ertesi yıl, Constance Lloyd ile evlendi. Bu evlilikten iki çocukları oldu. Sonraki altı yıl Oscar Wilde için yazarlık kariyerinin altın yılları oldu. 80’ler boyunca farklı türlerde ürettiği metinlerle, 90’lı yılların başında artık Londra’nın en popüler oyun yazarı olarak ünlenmişti. Nükteleri, pervasız üslûbu ve Dorian Grey’in Portresi romanıyla genç yaşında olağanüstü başarı kazandı. Yazınsal çalışmalarının dışında özel yaşamıyla da uzun süre gündemde kaldı; basının ve muhafazakâr, tutucu İngiliz toplumunun şiddetli tepkisini üzerine çekti. Alehine açılan davalar nedeniyle son yıllarını zor şartlar altında geçiren Wilde, 30 Kasım 1900 günü, Paris’te bir otel odasında hayatını kaybetti.

Yazarın Kitapları

Sosyalizm ve İnsan Ruhu

Yazar:                          Oscar Wilde
Çeviren:                       Fuat Sevimay
Türü:                           Deneme
Cilt:                             Ciltsiz
Basım Tarihi:             Temmuz 2019
Sayfa Sayısı:              60
Ebat:                          12,5 x 19,5 cm
Kağıt:                          Holmen, 80 gr.
Barkod No:                978-605-67869-7-6

 

“İnsanoğlunun kendi doğası hakkında bildiği tek şey değiştiğidir. Değişim insanda bel bağlayabileceğimiz tek özelliktir. Çöken sistemler genelde insan doğasının gelişimine ve büyümesine değil de süregiden durağanlığı üzerine kurulu olanlardır.”

“Toplum, klasikleri o ülkede sanatın gelişimini kontrol altında tutmak için kullanır. Klasikleri birer otoriteye indirgerler, güzelliğin yeni biçimlerde özgürce ifade edilmesinin önüne geçmek için adeta sopa niyetine kullanırlar.”

“Gerçek şu ki toplumun bilinmeye değer şeyler dışındaki her şeyi bilmek için doymak bilmez bir merakı vardır. Bunun farkında olan ve tüccarların sahip olduğu bazı alışkanlıklara sahip olan gazetecilik, bu merakları giderir.”

“Bir sanatçı için en uygun iktidar, var olmayan iktidardır. Kendisi ve eseri üzerindeki her türlü otorite gülünçtür.”

“Her insan bir dostunun hastalığı karşısında aynı acıyı hissedebilir ama bir dostun başarısına sevinmek gerçekten çok sağlam bir kişilik gerektirir.”